Poezija: Nonićeva barka
Nonić i jedna barka – Tatiana Filipović donosi nam novu pjesmu o moru i čovjeku, o ljubavi i životu.
Nonićeva barka
Va lučice na Staroj vode
nonićeva barka stoji i muči
Kad ni bonace
kad zapuše bura
more ju zibje
more ju lula
Kad daž pade
nonić brzo na Staru vodu pojde
da je ošeka od vode
A kad proliće dojde
kad tići zakantaju
nonić po ranoj zore
sede va barku, zapali motor
i pojde na zbonacano more
pa dok još celi svit spi
on uživa i ribe lovi
